1395/1/3 ، 04:07 عصر
با سلام خدمت دوستان گرامی و تبریک سال جدید
سال گذشته در چنین ایامی به یادم هست که یکی از دوستان تاپیکی ایجاد کرده بود با این عنوان که باید موفق شویم و بحث های خوبی در آن جریان داشت و هر شخصی راجع به مسائل شغلی و ... ایده هایی میداد . حالا من هم خواستم با ایجاد این تاپیک ، ادامه بحث را داشته باشیم .
سال گذشته من گفتم که با توجه به اینکه چند سالی از اخذ پروانه اشتغال به کار مهندسی در رشته محاسباتم گذشته و قراره پایه یک بشم ، میخوام که یک دفتر طراحی تاسیس کنم که باید بگم در این کار کاملا شکست خوردم . مهمترین دلیلشم این بود که واقعا در این زمینه انحصار هست و وقتی که خودم وارد گود شدم این را لمس کردم . اول که یکی از بدبختی های رشته عمران اینه که مهندس عمران مثل دکتر ها هیچ وقت مستقل نیست . هر کاری بخواهی انجام بدی باید شریک داشته باشی . برای تاسیس دفتر هم به چند تا مهندس رشته معماری و برق و مکانیک نیاز بود که متاسفانه افراد ، جذب دفترهای معروف میشوند . چون کارهای نظام مهندسی در استان ما فقط به حدود 10 دفتر میرسد و بقیه دفاتر وابسته به این دفترهای اصلی هستند . وقتی میخواستم دنبال تاسیس دفتر برم ، از کارمندان خود نظام مهندسی راجع به این قضیه پرسیدم و خود انها به من گفتند که در این زمینه " رانت " وجود دارد . آن موقع مفهوم رانت را متوجه نشدم . ولی بعدا متوجه شدم که همه چیز در انحصار چند شخص خاص هست و بدون اجازه انها آب از آب تکون نمیخوره . یکی از دلایل دیگه هم این بود که سال 94 از لحاظ تعدا ارجاع کار به نظام مهندسی ، بدترین سالی بود که تو این هشت ، نه ساله که پروانه اشتغال گرفتم بود و خود من سهمیه انباشه شده از قبل و جدید کارهای محاسباتم 3600 متر مربع و کارهای نظارتم هم حدود 3500 متر مربع هست . خلاصه اومدم حساب کتاب کردم دیدم حتی اگه چند نفری هم حاضر بشن با من شریک بشن و دفتر تاسیس کنیم ، با توه به رانتی که وجود داره ، کار که بهمون نمیدن هیچی ، باید هزینه اجاره دفتر رو هم متقبل بشیم بدون اینکه سودی کرده باشیم . خلاصه اینجور شد که بیخیال تاسیس دفتر شدم.
راجع به کارهای پیمانکاری هم که سال خیلی بدی بود . واقعا مناقصه ها خیلی کم شده بود و چون دولت پول نداره خیلی کمتر از سال های قبل مناقصه گذاشتند . و واقعا با چه قیمت های بسیار پایین و باور نکردنی بعضی شرکتها برنده میشدن . وقتی حساب کتابشو میکردی از تعجب شاخ در میآوردی که چجوری با این قیمت ها ضرر نمیکنن ، حالا چه برسه به سود . که باز هم یکی از پیمانکاران با تجربه تر به من گفت که تو این کارها هم برخی ناظرها باج میگیرن و خلاصه جوری کار طرف رو راست ریست میکنن که ضرر نکنه و سود هم بکنه . واقعا تاسف اوره که وضع مملکت ما اینجوری شده . باز خدا رو شکر اواخر سال گذشته یک پروژه نسبتا خوبی برنده شدیم و اون هم بخاطر این بود که هیچ شرکت دیگه ای تو اون مناقصه شرکت نمیکرد و بعد چند بار مناقصه ، دست اخر ، پروژه نصیب ما شد .
در کل سال 94 سال خیلی بدی از لحاظ شغلی بود .
اما پیش بینی ام برای اینده اینه که سال 95 هم دست کمی از 94 نخواهد داشت . بخصوص اینکه قیمت نفت هنوز پایینه و تولید نفت هم به این زودی ها بالا نمیره و هنوز بانک و شرکت های خارجی از ترس مجازاتهای آمریکا ، حاضر به سرمایه گذاری تو ایران نیستن و حتی اگه هم سرمایه گذاری کنن تا بخواد نتایج انها حاصل بشه ، چند سالی میگذره . همچنین با توجه به اینکه در امریکا در ابان امسال انتخابات ریاست جمهوری است و دو کاندیدای پیشتاز حزب جمهوری خواه به صراحت گفته اند که اولین اقدامشون بعد از اینکه رئیس جمهور بشن اینه که توافقنامه هسته ای با ایران را پاره خواهند کرد ، چشم انداز خوبی برای سال 95 و سال های بعد از آن در صورت پیروزی جمهوری خواهان در آمریکا نیست .
یارانه ها هم مطابق گذشته حتی با توجه به تبلیغ های زیاد که قراره یارانه 20 میلیون نفر رو امسال قطع بکنن ، به نظرم این کار را نکنند و همچنان پرداخت بشه و دودش تو چشم صنعت و پروژه های عمرانی بره که رو به نابودی هستند . اینجاست که آدم واقعا تاسف میخوره که چگونه برخی مسئولین گذشته کشور ( مشخصا شخص رئیس جمهور قبلی ) ، با نادانی خود ، وضع مملکت را به اینجا کشانده که مردم باید با ترس و لرز زندگی کنن و گوش به زنگ باشند که چه شخصی در امریکا رئیس جمهور میشه یا چی و چی و چی . در صورتیکه مردمان بیشتر کشورهای دیگه با خیال آسوده و راحت دارن زندگی خودشونو میکنن و از زندگیشون لذت میبرند.
در پایان از شما عزیزان هم میخوام اگه تجربه یا هر موضوعی در این زمینه دارید ، مطرح بفرمایید تا اطلاعات بقیه هم بالا بره .
با تشکر
![[تصویر: %D8%B1%D8%B2_%D8%A2%D8%A8%DB%8C_2.png]](http://s6.picofile.com/file/8244345692/%D8%B1%D8%B2_%D8%A2%D8%A8%DB%8C_2.png)
سال گذشته در چنین ایامی به یادم هست که یکی از دوستان تاپیکی ایجاد کرده بود با این عنوان که باید موفق شویم و بحث های خوبی در آن جریان داشت و هر شخصی راجع به مسائل شغلی و ... ایده هایی میداد . حالا من هم خواستم با ایجاد این تاپیک ، ادامه بحث را داشته باشیم .
سال گذشته من گفتم که با توجه به اینکه چند سالی از اخذ پروانه اشتغال به کار مهندسی در رشته محاسباتم گذشته و قراره پایه یک بشم ، میخوام که یک دفتر طراحی تاسیس کنم که باید بگم در این کار کاملا شکست خوردم . مهمترین دلیلشم این بود که واقعا در این زمینه انحصار هست و وقتی که خودم وارد گود شدم این را لمس کردم . اول که یکی از بدبختی های رشته عمران اینه که مهندس عمران مثل دکتر ها هیچ وقت مستقل نیست . هر کاری بخواهی انجام بدی باید شریک داشته باشی . برای تاسیس دفتر هم به چند تا مهندس رشته معماری و برق و مکانیک نیاز بود که متاسفانه افراد ، جذب دفترهای معروف میشوند . چون کارهای نظام مهندسی در استان ما فقط به حدود 10 دفتر میرسد و بقیه دفاتر وابسته به این دفترهای اصلی هستند . وقتی میخواستم دنبال تاسیس دفتر برم ، از کارمندان خود نظام مهندسی راجع به این قضیه پرسیدم و خود انها به من گفتند که در این زمینه " رانت " وجود دارد . آن موقع مفهوم رانت را متوجه نشدم . ولی بعدا متوجه شدم که همه چیز در انحصار چند شخص خاص هست و بدون اجازه انها آب از آب تکون نمیخوره . یکی از دلایل دیگه هم این بود که سال 94 از لحاظ تعدا ارجاع کار به نظام مهندسی ، بدترین سالی بود که تو این هشت ، نه ساله که پروانه اشتغال گرفتم بود و خود من سهمیه انباشه شده از قبل و جدید کارهای محاسباتم 3600 متر مربع و کارهای نظارتم هم حدود 3500 متر مربع هست . خلاصه اومدم حساب کتاب کردم دیدم حتی اگه چند نفری هم حاضر بشن با من شریک بشن و دفتر تاسیس کنیم ، با توه به رانتی که وجود داره ، کار که بهمون نمیدن هیچی ، باید هزینه اجاره دفتر رو هم متقبل بشیم بدون اینکه سودی کرده باشیم . خلاصه اینجور شد که بیخیال تاسیس دفتر شدم.
راجع به کارهای پیمانکاری هم که سال خیلی بدی بود . واقعا مناقصه ها خیلی کم شده بود و چون دولت پول نداره خیلی کمتر از سال های قبل مناقصه گذاشتند . و واقعا با چه قیمت های بسیار پایین و باور نکردنی بعضی شرکتها برنده میشدن . وقتی حساب کتابشو میکردی از تعجب شاخ در میآوردی که چجوری با این قیمت ها ضرر نمیکنن ، حالا چه برسه به سود . که باز هم یکی از پیمانکاران با تجربه تر به من گفت که تو این کارها هم برخی ناظرها باج میگیرن و خلاصه جوری کار طرف رو راست ریست میکنن که ضرر نکنه و سود هم بکنه . واقعا تاسف اوره که وضع مملکت ما اینجوری شده . باز خدا رو شکر اواخر سال گذشته یک پروژه نسبتا خوبی برنده شدیم و اون هم بخاطر این بود که هیچ شرکت دیگه ای تو اون مناقصه شرکت نمیکرد و بعد چند بار مناقصه ، دست اخر ، پروژه نصیب ما شد .
در کل سال 94 سال خیلی بدی از لحاظ شغلی بود .
اما پیش بینی ام برای اینده اینه که سال 95 هم دست کمی از 94 نخواهد داشت . بخصوص اینکه قیمت نفت هنوز پایینه و تولید نفت هم به این زودی ها بالا نمیره و هنوز بانک و شرکت های خارجی از ترس مجازاتهای آمریکا ، حاضر به سرمایه گذاری تو ایران نیستن و حتی اگه هم سرمایه گذاری کنن تا بخواد نتایج انها حاصل بشه ، چند سالی میگذره . همچنین با توجه به اینکه در امریکا در ابان امسال انتخابات ریاست جمهوری است و دو کاندیدای پیشتاز حزب جمهوری خواه به صراحت گفته اند که اولین اقدامشون بعد از اینکه رئیس جمهور بشن اینه که توافقنامه هسته ای با ایران را پاره خواهند کرد ، چشم انداز خوبی برای سال 95 و سال های بعد از آن در صورت پیروزی جمهوری خواهان در آمریکا نیست .
یارانه ها هم مطابق گذشته حتی با توجه به تبلیغ های زیاد که قراره یارانه 20 میلیون نفر رو امسال قطع بکنن ، به نظرم این کار را نکنند و همچنان پرداخت بشه و دودش تو چشم صنعت و پروژه های عمرانی بره که رو به نابودی هستند . اینجاست که آدم واقعا تاسف میخوره که چگونه برخی مسئولین گذشته کشور ( مشخصا شخص رئیس جمهور قبلی ) ، با نادانی خود ، وضع مملکت را به اینجا کشانده که مردم باید با ترس و لرز زندگی کنن و گوش به زنگ باشند که چه شخصی در امریکا رئیس جمهور میشه یا چی و چی و چی . در صورتیکه مردمان بیشتر کشورهای دیگه با خیال آسوده و راحت دارن زندگی خودشونو میکنن و از زندگیشون لذت میبرند.
در پایان از شما عزیزان هم میخوام اگه تجربه یا هر موضوعی در این زمینه دارید ، مطرح بفرمایید تا اطلاعات بقیه هم بالا بره .
با تشکر