1401/7/17 ، 03:42 عصر
در این مقاله، دو فناوری مهم پرینت سه بعدی رزینی و تفاوت‌های آنها را شرح می‌دهیم و به شما کمک می‌کنیم تا تصمیم بگیرید کدام نوع برای خرید و هدف تجاری شما بهترین است. به طور کلی، مبانی DLP و SLA بسیار شبیه هستند.
این دو فناوری از یک پرتو نور برای پلیمریزه کردن مقاومت نوری استفاده می کنند. اما نحوه به کارگیری این اصول چیزی است که آنها را متمایز می کند. در این مقاله به تفصیل تفاوت این دو فناوری را خواهیم دید.
مقایسه پرینترهای سه بعدی DLP و SLA
چاپگرهای سه بعدی SLA و DLP دستگاه هایی هستند که با رزین های حساس به نور کار می کنند، بنابراین برای خشک کردن رزین به منبع نور نیاز است (پلیمریزاسیون یا رسوب) و تفاوت این دستگاه ها در همین روش خشک کردن است. در طیف پرتوهای فرابنفش بین 380 تا 405 نانومتر برای سخت شدن رزین استفاده می شود.
پرینتر سه بعدی SLA
فرآیند استریولیتوگرافی یا SLA از لیزر برای تولید مقدار مشخصی نور به صورت متمرکز استفاده می کند که باعث می شود مونومرهای رزین در یک نقطه خاص (بر اساس مختصات سه بعدی مدل) پلیمریزه شوند. با حرکت لیزر بر روی ظرف رزین، طبق الگوی از پیش تعیین شده، یک لایه چاپ تشکیل می شود.
معمولاً لیزر مستقیماً به داخل رزین نمی تابد، اما یک گالوانومتر آینه ای به سرعت حرکت می کند و به طور غیر مستقیم نور را به محل مورد نظر هدایت می کند. هنگامی که لیزر چاپ یک لایه را به پایان رساند، بستر چاپ ساختار چاپ را یک لایه به سمت بالا حرکت می دهد تا لایه بعدی آماده تکمیل شود.
پرینتر سه بعدی DLP
پردازش نور دیجیتال یا فرآیند DLP فرآیند چاپ را با استفاده از یک پروژکتور نوری (لایه‌های پیکسل نور) انجام می‌دهد که در تمام سطح در هر مرحله تابش می‌شود. این ماسک توسط یک میکروآینه دیجیتال (DMD) تولید می شود. این ماسک بین مسیر پرتو UV و رزین قرار می گیرد.
در واقع دستگاه DMD یا میکروآینه دیجیتال یک ماسک پویا است که با حرکت آینه های بسیار کوچک ایجاد می شود که باعث ورود یا خروج نور به رزین می شود.
این امر باعث روشن شدن (و پلیمریزاسیون) رزین در نقاط مختلف یک لایه می شود.
دستگاه های DLP مدرن معمولا از هزاران LED بسیار کوچک به عنوان منبع نور استفاده می کنند. حالت های روشن و خاموش آنها را می توان به طور جداگانه کنترل کرد و بنابراین وضوح XY را می توان افزایش داد. برخی از چاپگرهای DLP به جای DMD یکی
از صفحه نمایش LCD استفاده می کنند که البته تاثیر نسبتا زیادی در افزایش قیمت پرینت سه بعدی و طراحی دارد.
تفاوت پرینتر های سه بعدی SLA و DLP
در پرینترهای سه بعدی SLA از 2 موتور به نام گالوانومتر استفاده می شود. این موتورها پرتو نور لیزر را روی میز چاپ (صفحه چاپ) روی محورهای X و Y حرکت می دهند.
از این نور برای سخت شدن رزین در مسیرهای نور لیزر برای شکل دادن به قسمت چاپ شده استفاده می شود. لایه های مدل شامل خطوط و نقاط ایجاد شده توسط نور مستقیم لیزر است.
در روشی دیگر، چاپگرهای سه بعدی DLP با تولید تصویری از لایه ای از مدل با پروژکتورهای دیجیتال و نمایش آن بر روی صفحه ساخت و پخت رزین، چاپ می کنند. هر لایه از مدل سه بعدی با پیکسل های مربع کوچک نشان داده می شود، به این معنی که چاپ از واحدهای سه بعدی بسیار کوچک به نام وکسل تشکیل شده است.
ابعاد: با توجه به قرارگیری پروژکتور نوری در DLP، اندازه دستگاه بزرگتر از نوع SLA خواهد بود.
در روش DLP به دلیل نوردهی پیکسلی لایه ها، همیشه یک نقص نامشخص شبیه «پا گذاشتن» در لبه های لایه وجود دارد.
ضریب سرعت: روش SLA به دلیل ماهیت بسیار متمرکز پلیمریزاسیون به طور کلی بسیار کند است. برای جبران این عیب، پرینترهای سه بعدی SLA قطعات پرکننده را سریعتر از قطعات بیرونی چاپ می کنند.
در روش DLP، کل سطح یک لایه به طور همزمان رندر می شود. ضمناً تفاوتی بین چاپ قطعات داخلی و خارجی وجود ندارد و نیازی به پرداخت نهایی نیست. اما در SLA این تفاوت وجود دارد.
چاپگرهای DLP قطعات متحرک کمتری نسبت به دستگاه های SLA دارند. به همین دلیل، چاپگرهای DLP کمتر در معرض نقص هستند.
دستگاه های SLA به دلیل طراحی پیچیده خود نیاز به تعمیر و نگهداری حرفه ای دارند، به عنوان مثال در مواردی که یکی از چشمی ها از کار می افتد یا لیزر نیاز به تعویض دارد. کالیبراسیون سیستم ضروری است و اغلب فقط متخصصان می توانند آن را انجام دهند
برای یک کاربر معمولی، چاپگرهای DLP معمولاً ارزان‌تر از چاپگرهای SLA هستند.
ویژگی پرینتر سه بعدی رزینی DLP
در این قسمت از مقاله به نکات برجسته چاپگر سه بعدی رزین DLP می پردازیم.
+ دقت ساخت بسیار بالا (تا 5 میکرومتر)
+ سرعت تولید بالا
+ صافی سطح بسیار بالا
دستگاه های DLP مدرن معمولا از هزاران LED بسیار کوچک به عنوان منبع نور استفاده می کنند. حالت روشن و خاموش آنها را می توان به طور جداگانه کنترل کرد و بنابراین وضوح XY را می توان افزایش داد.
ویژگی پرینتر سه بعدی SLA
SLA یکی از شناخته شده ترین مشخصات طراحی در تمام فناوری های چاپ سه بعدی است. بسته به هندسه قطعه طراحی شده و خصوصیات سطح مثبت و منفی می توان آن را در ابعاد 30 میکرون یا کمتر تولید کرد. این برای کاربردهای دقیق مانند ویژگی های کنده کاری پیچیده یا قطعات جواهرات کوچک ضروری است.
چاپگر سه بعدی SLA برای تولید محصول نهایی نیازی به فناوری‌های سنتی تولید افزودنی یا کاهشی ندارد. یک نمونه اولیه را می توان بر اساس یک طراحی ذهنی ساخت. SLA توانایی ریخته گری مستقیم نمونه های تولیدی از طریق رزین های تخصصی و تولید محصول نهایی را دارد. بدون نیاز به ماشینکاری یا تزریق پلاستیک.
این دو فناوری از یک پرتو نور برای پلیمریزه کردن مقاومت نوری استفاده می کنند. اما نحوه به کارگیری این اصول چیزی است که آنها را متمایز می کند. در این مقاله به تفصیل تفاوت این دو فناوری را خواهیم دید.
مقایسه پرینترهای سه بعدی DLP و SLA
چاپگرهای سه بعدی SLA و DLP دستگاه هایی هستند که با رزین های حساس به نور کار می کنند، بنابراین برای خشک کردن رزین به منبع نور نیاز است (پلیمریزاسیون یا رسوب) و تفاوت این دستگاه ها در همین روش خشک کردن است. در طیف پرتوهای فرابنفش بین 380 تا 405 نانومتر برای سخت شدن رزین استفاده می شود.
پرینتر سه بعدی SLA
فرآیند استریولیتوگرافی یا SLA از لیزر برای تولید مقدار مشخصی نور به صورت متمرکز استفاده می کند که باعث می شود مونومرهای رزین در یک نقطه خاص (بر اساس مختصات سه بعدی مدل) پلیمریزه شوند. با حرکت لیزر بر روی ظرف رزین، طبق الگوی از پیش تعیین شده، یک لایه چاپ تشکیل می شود.
معمولاً لیزر مستقیماً به داخل رزین نمی تابد، اما یک گالوانومتر آینه ای به سرعت حرکت می کند و به طور غیر مستقیم نور را به محل مورد نظر هدایت می کند. هنگامی که لیزر چاپ یک لایه را به پایان رساند، بستر چاپ ساختار چاپ را یک لایه به سمت بالا حرکت می دهد تا لایه بعدی آماده تکمیل شود.
پرینتر سه بعدی DLP
پردازش نور دیجیتال یا فرآیند DLP فرآیند چاپ را با استفاده از یک پروژکتور نوری (لایه‌های پیکسل نور) انجام می‌دهد که در تمام سطح در هر مرحله تابش می‌شود. این ماسک توسط یک میکروآینه دیجیتال (DMD) تولید می شود. این ماسک بین مسیر پرتو UV و رزین قرار می گیرد.
در واقع دستگاه DMD یا میکروآینه دیجیتال یک ماسک پویا است که با حرکت آینه های بسیار کوچک ایجاد می شود که باعث ورود یا خروج نور به رزین می شود.
این امر باعث روشن شدن (و پلیمریزاسیون) رزین در نقاط مختلف یک لایه می شود.
دستگاه های DLP مدرن معمولا از هزاران LED بسیار کوچک به عنوان منبع نور استفاده می کنند. حالت های روشن و خاموش آنها را می توان به طور جداگانه کنترل کرد و بنابراین وضوح XY را می توان افزایش داد. برخی از چاپگرهای DLP به جای DMD یکی
از صفحه نمایش LCD استفاده می کنند که البته تاثیر نسبتا زیادی در افزایش قیمت پرینت سه بعدی و طراحی دارد.
تفاوت پرینتر های سه بعدی SLA و DLP
در پرینترهای سه بعدی SLA از 2 موتور به نام گالوانومتر استفاده می شود. این موتورها پرتو نور لیزر را روی میز چاپ (صفحه چاپ) روی محورهای X و Y حرکت می دهند.
از این نور برای سخت شدن رزین در مسیرهای نور لیزر برای شکل دادن به قسمت چاپ شده استفاده می شود. لایه های مدل شامل خطوط و نقاط ایجاد شده توسط نور مستقیم لیزر است.
در روشی دیگر، چاپگرهای سه بعدی DLP با تولید تصویری از لایه ای از مدل با پروژکتورهای دیجیتال و نمایش آن بر روی صفحه ساخت و پخت رزین، چاپ می کنند. هر لایه از مدل سه بعدی با پیکسل های مربع کوچک نشان داده می شود، به این معنی که چاپ از واحدهای سه بعدی بسیار کوچک به نام وکسل تشکیل شده است.
ابعاد: با توجه به قرارگیری پروژکتور نوری در DLP، اندازه دستگاه بزرگتر از نوع SLA خواهد بود.
در روش DLP به دلیل نوردهی پیکسلی لایه ها، همیشه یک نقص نامشخص شبیه «پا گذاشتن» در لبه های لایه وجود دارد.
ضریب سرعت: روش SLA به دلیل ماهیت بسیار متمرکز پلیمریزاسیون به طور کلی بسیار کند است. برای جبران این عیب، پرینترهای سه بعدی SLA قطعات پرکننده را سریعتر از قطعات بیرونی چاپ می کنند.
در روش DLP، کل سطح یک لایه به طور همزمان رندر می شود. ضمناً تفاوتی بین چاپ قطعات داخلی و خارجی وجود ندارد و نیازی به پرداخت نهایی نیست. اما در SLA این تفاوت وجود دارد.
چاپگرهای DLP قطعات متحرک کمتری نسبت به دستگاه های SLA دارند. به همین دلیل، چاپگرهای DLP کمتر در معرض نقص هستند.
دستگاه های SLA به دلیل طراحی پیچیده خود نیاز به تعمیر و نگهداری حرفه ای دارند، به عنوان مثال در مواردی که یکی از چشمی ها از کار می افتد یا لیزر نیاز به تعویض دارد. کالیبراسیون سیستم ضروری است و اغلب فقط متخصصان می توانند آن را انجام دهند
برای یک کاربر معمولی، چاپگرهای DLP معمولاً ارزان‌تر از چاپگرهای SLA هستند.
ویژگی پرینتر سه بعدی رزینی DLP
در این قسمت از مقاله به نکات برجسته چاپگر سه بعدی رزین DLP می پردازیم.
+ دقت ساخت بسیار بالا (تا 5 میکرومتر)
+ سرعت تولید بالا
+ صافی سطح بسیار بالا
دستگاه های DLP مدرن معمولا از هزاران LED بسیار کوچک به عنوان منبع نور استفاده می کنند. حالت روشن و خاموش آنها را می توان به طور جداگانه کنترل کرد و بنابراین وضوح XY را می توان افزایش داد.
ویژگی پرینتر سه بعدی SLA
SLA یکی از شناخته شده ترین مشخصات طراحی در تمام فناوری های چاپ سه بعدی است. بسته به هندسه قطعه طراحی شده و خصوصیات سطح مثبت و منفی می توان آن را در ابعاد 30 میکرون یا کمتر تولید کرد. این برای کاربردهای دقیق مانند ویژگی های کنده کاری پیچیده یا قطعات جواهرات کوچک ضروری است.
چاپگر سه بعدی SLA برای تولید محصول نهایی نیازی به فناوری‌های سنتی تولید افزودنی یا کاهشی ندارد. یک نمونه اولیه را می توان بر اساس یک طراحی ذهنی ساخت. SLA توانایی ریخته گری مستقیم نمونه های تولیدی از طریق رزین های تخصصی و تولید محصول نهایی را دارد. بدون نیاز به ماشینکاری یا تزریق پلاستیک.
