ژئودزی در قرآن کریم

[Reza-MSR]

درقرآن کریم ما نکات بسیار جالبی درمورد حرکات و خصوصیات زمین و ماه مطرح شده است که از نظر شناخت زمین (خصوصا در زمان نزول قرآن ) جای تامل بسیاری دارد . مطالب علمی درمورد کروی بودن زمین و سیارات دیگر ، گردش مداری ماه و زمین و نظم آن ، نیروی جاذبه و یا تعیین موقعیت از طریق ستارگان ، و ... از جمله نکاتی است که به گفته قرآن برای کسانیکه تفکر میکنند نشانه های عینی وجود خداست .

نیوتن دانشمند شهیر علم فیزیک در تائید این مطلب ، جمله جالبی دارد با این مضمون که امکان ندارد که کسی این سیستم پیچیده و در عین حال منظم را ببیند و خدا را قبول نداشته باشد . ذیرا صرفا تعدادی از آیات الهی را بصورت نمونه در این زمینه تقدیم میکنیم :

9:36 شمار ماهها از نظر خدا ، دوازده است . قانون خدا از روزی که آسمانها و زمین را آفرید ، این بوده است . (سوره توبه )

10:5 اوست که خورشید را فروزان و ماه را تابان قرارداد و منازل آن را طرح کرد تا شمارش سالها را بیاموزید و حساب کنید . خدا همه اینها را جز برای منظوری خاص نیافرید . او آیات را برای مردمی که می دانند توضیح می دهد ( سوره یونس )

13:2 خداست که آسمانها را بدون ستونهائی که بتوانید ببینید برافراست ، سپس اقتدار را در دست گرفت ، او خورشید و ماه را متعهد کرد ، هرکدام تا سرآمدی معین (درمدارخود) در گردشند . او همه چیز را تحت کنترل دارد و آیات را توضیح میدهد که درباره ملاقات با پروردگارتان به یقین برسید .

21:33 و اوست که شب وروز و خورشید و ماه را آفرید که هرکدام در مدار خود شناورند.

31:29 آیا درک نمیکنی که خدا شب را به روز و روز را به شب در می آورد و خورشید و ماه را در خدمت شما در می آورند تا هرکدام برای مدتی معین در مدار خود در گردش باشند و اینکه خدا از تمام اعمال شما آگاه است ؟

36:39ماه را طوری طراحی کردیم که در مراحل مختلف ظاهر شود تا به شکل غلاف خمیده کهنه ای در آید .

36:40 خورشید هرگز به ماه نمیرسد – شب و روز هرگز منحرف نمی شود – هریک ازآنها در مدار خودشناورند

55:5خورشید و ماه به حساب مشخص در گردشند

91:2 به ماه که پیرو آفتاب تابان است

55:17 پروردگار دو مشرق و دو مغرب .

16:15 و او در زمین استحکاماتی (کوهها) برای توازن قررداد تا نبادا با شما بلغزد ، همینطور رودخانه ها و جاده ها ، باشد که هدایت شوید.
[URL=][/URL] برای دسترسی به فایل باید عضو سایت شوید (کلیک کنید)

[hameeed]

17/55 پروردگار دو مشرق و دو مغرب یعنی چی؟
اینو نفهمیدم

15/16 این آیه بنظرم تفسیر لازم داره . یه سوال برام پیش اومده
مگه کوهها در اثر جابجایی صفحات روی زمین و آتشفشانها بوجود نمیان؟

[Reza-MSR]

17/55 پروردگار دو مشرق و دو مغرب یعنی چی؟
اینو نفهمیدم

15/16 این آیه بنظرم تفسیر لازم داره . یه سوال برام پیش اومده
مگه کوهها در اثر جابجایی صفحات روی زمین و آتشفشانها بوجود نمیان؟

سوال اول:

قبل از پرداختن به تفسیر آیه (17 سوره الرحمن) ، توضیح یک مطلب ضرورت دارد:
کره زمین، دارای دو قطب مغناطیسی است که شمال و جنوب خوانده می‌شود. از طرف دیگر، چون زمین دارای دو حرکت وضعی (به دور خود) و انتقالی (به دور خورشید) است، به نظر می‌آید که خورشید صبحگاهان از یک طرف خارج می‌شود و کم کم بالای سر ما می‌آید و سپس شامگاهان در طرف دیگر فرو می‌رود. در عرف مردم و اصطلاح علمی آن طرف که خورشید طلوع می‌کند، «شرق» و آن طرف که خورشید غروب می‌کند، «مغرب» نامیده می‌شود.
نکته یاد شده ظاهر قضیه است. با دقت عقلی و علمی ثابت می‌شود که زمین مشرق‌ها و مغرب‌های متعدد دارد. برخی از دلایل نکته اخیر عبارتند از:
1. چون زمین به شکل کره است و به دور خورشید حرکت می‌کند در هر نقطه زمین یک مشرق و مغرب و اثر طلوع مکرر خورشید پیدا می‌شود.
2. خورشید در هر روز در ساعت معین طلوع و غروب می‌کند که با ساعت طلوع و غروب روز قبل و بعد متفاوت است. بنابراین، به تعداد روزهای سال مشرق و مغرب داریم.
3. برای هر انسانی شش جهت متصور است، پس طلوع و غروب، با توجه به جایگاه هر کس، متفاوت است.
نتیجه: در ظاهر یک مغرب و مشرق بیش‌تر نیست، ولی در واقع مشرق‌ها و مغرب‌های متعدد وجود دارد. بنابراین، تعبیر به مشرق و مغرب (بقره / 115) یا مشارق و مغارب (معارج / 40) با مبانی علمی منافی نیست.
در مورد آیه یاد شده در پرسش «رب المشرقین» و رب المغربین» (الرحمن / 17) چند احتمال تفسیری داده شده است.
1. مقصود از مغرب، مغرب تابستان و زمستان و مقصود از دو مشرق، مشرق تابستان و زمستان است که با همدیگر متفاوتند، چنان که حضرت علی(ع) در این باره می‌فرماید: «مشرق تابستان و زمستان هر کدام بر حد خود است»[1]
توضیح این که: مشرق ها و مغرب های متعددی وجود دارد، ولی نهایت آنها در تابستان و زمستان است، زیرا در دوران آغاز تابستان و زمستان خورشید به حداکثر و حداقل اوج خود می‌رسد. که از آنها به مدار شمالی و جنوبی تعبیر می شود و مدارهای دیگر در بین او دو قرار دارند. بنابراین، چون مشرق ها و مغربها بین این دو جای دارند. در این آیه واژه «المشرقین و المغربین» به صورت مثنی به کار رفته است.
2. مقصود از دو مشرق و دو مغرب، مشرق و مغرب خورشید و ماه است. طبق این تفسیر، چون ماه و خورشید هر کدام طلوع و غروب خاص خود را دارند، واژه مثنی به کار رفته است.
3. مقصود از مشرقین پیامبر اکرم(ص) و امیرالمؤمنین(ع) هستند. و مراد از مغربین امام حسن(ع) و امام حسین(ع). این مطلب بیان باطن یا تأویل آیه است که در طلوع اسلام پیامبر(ص) و علی(ع) بودند و امام حسن و امام حسین(ع) در دوره غروب اسلام اصیل از صحنه جامعه.
برای آگاهی بیشتر ر.ک:
1. پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، محمد علی رضایی اصفهانی، ص 191 ـ
195.
2. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ص 120 و 121.
3. مجمع البیان، علامه طبرسی، ذیل آیه.

سوال دوم:

(و القی فی الارض رواسی ان تمیدبکم وانهارا و سبلا لعلکم تهتدون ):(ودر زمین کوههای پابرجا و استواری را قرار داد تا زمین شما را نلرزاند و جویها وراههایی ایجاد کرد تا شاید هدایت شوید)، یعنی خداوند کوههای ثابت و محکم را برای آن ایجاد کرد تا مبادا زمین شما را بلرزاند و نظام زندگی شما مختل شودو نیز نهرهایی را جاری ساخت تا شما بتوانید آب آنها را برای زراعت و باغهای خود بکار ببرید و حیوانات اهلی خودتان را سیراب سازید و نیز خداوندراههایی را بسوی هدف هدایتی که مورد انتظار از شماست ، قرار داد و اصولاغایت راه ، هدایت است وهمه راهها اعم از طبیعی و مصنوع بشر آثار مجعولات خدای متعال است .