سخنان زیبا , جملات زیبا , سخنان حکیمانه

[شیوا]

زیبائی در فرا رفتن از روزمره‌گی‌هاست

[شیوا]

با شوهر خود نیز مثل‌ یک‌ کتاب‌ رفتار کنید. فصلهای‌ خسته‌کننده‌ آن‌ را اصلا نخوانید . سونی‌ اسمارت

[شیوا]

سرزمین روان ما بسیار بزرگتر و باشکوه تر از جهان پیرامون ماست . کسانی را بدان راه دهیم که سزاوار آن باشند . حکیم ارد بزرگ

[شیوا]

اگر پنداری توان پیش بردن ما را نداشته باشد همان به که زودتر رهایش کنیم . حکیم ارد بزرگ

[معمارخرداد]

وقتی کلماتم از عشق تهی میشون وقی لب هایم سرود نبودنت را سر میدهد وقتی شقایق های دشت احساس سراغت را می گیرن و زمانی که دیگر امیدی به بودنت نیست از لابه لای علف های خیس خرد شده کف پاهایم بشارتی می شنوم و حسی به بلندای افق های دور مرا پر می کند مژده امدن تو بشارتیست که علف های خیس در میان ایه های خود و باران در زمزمه قطره های احساس زمزمه می کند
و من در ارزوی روز های همراهی با تو قدم هایم را در جا پاهای تو می گذارم به امید امدنت دشت را چراغان خواهم کرد به امید ان روز.....( شاید بهتر باشد به جای نوشتن گفته های مردانی که نوشته هایشان تو سربرگ هر دفتر تقویمی پیدا میشه از گنجینه خود نوشت ...

[شیوا]

گاهی سکوت معنای عمیقتری نسبت به کلمات دارد...وقتی گوشی برای شنیدن ..قلبی پاک برای دوست داشتن ..و احساسی که درگیر احساست شود نمییابی آنوقت هست که خالی میشوی از هر احساسی از هر کلامی و سنگین میشوی از این همه خالی بودن...سنگین میشوی ..پر از غرور میشوی...وسعی میکنی دیگر به روی خودت نیاوری که چقدر با احساسی ...سنگ میشوی و به سنگ بودنت عادت میکنی ...اینجا درگیر احساس که شوی ....همه چیزت را می بازی....بازی با احساس را این مردمان عالی بلدند...

[emispid]

عشق ،احساس ،امیدوتوکل دژهای مستحکمی هستند که هیچ طوفانی قادر به تخریب ان نیست و حیات واصالت ما بر این شالوده هابنا گردیده.هشدار که همه این دارایی های ارزشمند وجودمان را در یک سبد نگذاریم ومراقب باشیم سهمی ازآنها را در پای یک فرد یا یک موضوع بریزیم نه همه را،که غیر از آن کنیم جز تاسف وخسران نتیجه ای نخواهد داشت.

[keiivan]

اگر ملتي چيزي را بر آزادي ترجيح دهند، همه چيز را از دست خواهند داد.((ويليام سامرست موام))

[keiivan]

بايد آزادي را براي مدتي از دست داد، تا بتوان براي هميشه آن را حفظ كرد.((شارل دو مونتسكيو))

[keiivan]

به دست گرفتن مال خود و انجام وظيفه‌ي خويش، عين دادگري است.((افلاطون))